A new city – a new view

Voor mijn gevoel kwam er geen einde aan de vlucht. Na zes en een half uur gevlogen te hebben naar Dubai kon ik daar nog een aantal uur rusten voor mijn acht uur durende vlucht naar Incheon Airport Seoul. Na ongeveer twintig uur ben ik zonder problemen, maar ook zonder slaap, aangekomen op het vliegveld. Vanaf het vliegveld zou het met een bus nog ongeveer anderhalf uur duren om op Konkuk University aan te komen. De eerste bus had ik al gemist door drukte, dus moest ik nog een extra half uur wachten op de volgende bus. Vermoeid, bepakt met mijn gehele inboedel en bedekt met dikke kleding stond ik daar te zwoegen met een temperatuur van 30 ºC.

Vanaf de bushalte bij de universiteit moest ik nog ongeveer twintig minuten lopen naar de dormitory. Rond 20:30 uur ’s avonds kwam ik aan op de campus waar mijn ISV (International Student Volunteer) Yubin, ook wel een student buddy, mij op stond te wachten. Zij gaf mij het pasje en verdere informatie over de kamer. Toen kon ik zelf nog op zoektocht gaan naar het juiste gebouw. Ik verblijf in de Dream Hall, wat één van de vijfentwintig gebouwen is op de campus. Alle dormitory gebouwen staan naast elkaar en worden verbonden door een pleintje.

Er niet gekookt mag worden in de dormitory, wel is er een gezamenlijke koelkast in de kamer. Er is een kantine waar driemaal per dag gegeten kan worden, maar waar niet graag gegeten wordt door studenten. Het eten blijkt te eenzijdig te zijn. Gelukkig was ik al op de hoogte gesteld door oud-studenten van Avans die dit ook ervaren hadden. Dus ik had mijzelf er al op ingesteld dagelijks buiten de deur te eten. Op de campus, maar ook buiten de campus, is er gelukkig een diversiteit aan bars en restaurants. Aan de voet van mijn gebouw is een convenience store GS25, daarnaast nog een bakker en verschillende eetcafés.

Na een voorlichting van het International House van de universiteit die de exchange students begeleidt deze periode, heb ik gemengde gevoelens gekregen over mijn verblijf op de campus. Aan de ene kant vind ik het super gaaf dat je met alle medestudenten op één plek verblijft en je als het ware tot een kleinere gemeenschap van de stad behoort (ook wel een kleiner dorpje). Aan de andere kant zijn er erg strikte regels opgesteld. Zo zijn de jongens en meisjes gescheiden van elkaar. Ik als meisje, zou zelfs geen ander meisje op kunnen zoeken in het andere gebouw, omdat we pasjes hebben gekregen om binnen én buiten het gebouw te kunnen treden. Er zit altijd een bewaker bij de ingang van het gebouw ter controle. Bovendien is het gebouw gesloten tussen 01.00 en 05.00 uur. Wanneer je een avond op stap wilt gaan, wordt het dus een hele vroege of juist een erg late avond. Ten slotte mag er maximaal acht avonden niet in de kamer geslapen worden. Dit geldt voor weekendje weg, maar zelfs voor een avondje uit wanneer je niet voor 01:00 uur terugkomt. Wanneer regels overtreden worden, krijg je penalty’s (hoeveelheid is afhankelijk van de overtreding) die er uiteindelijk kunnen leiden dat je van de universiteit gestuurd kan worden.

Uiteindelijk zal ik mijn weg zeker wel vinden op de campus, maar nu is het vooral nog wennen en aanpassen. Het uitzicht vanuit mijn kamer maakt het gelukkig allemaal goed!